domingo, 11 de octubre de 2009

De compositione exaranda

Ecce vobis exemplar quoddam de familia, quo scribere compositionem de familia vestra bene valeatis. Addo quoque lectiones duas ad cursum cui nomen SEQVERE ME pertinentes, quas auxilio vobis fore credo.
Proximo die compositiones vestras colligemus et emendabimus.

Para escribir la redacción

Aquí tenéis un modelo, para que podáis escribir la redacción sobre vuestra familia. Añado también dos lecciones del curso SEQVERE ME, que creo que os serán de ayuda. El próximo día recogeremos y corregiremos vuestras composiciones.



Compositio de familia




Sequereme Lectio I



sequereme-lectio-iv

sábado, 10 de octubre de 2009

De capitulis I et II recensendis

Ecce imagines nonnullae, quarum aliae ad vocabula, aliae ad grammaticas rationes, colloquia diversa cultumque Romanum pertinent, quibus duo prima capitula recenseri possint. Eas magna cum intentione videte atque auscultate!


Para repasar los capítulos I y II
Aquí tenéis algunas imágenes, unas pertenecientes al vocabulario, otras a teoría gramátical, conversación y cultura, con las que poder repasar los dos primeros capítulos. ¡Vedlas y escuchadlas con atención!












De blogo sive interretiali diario condendo

Ecce notitia quadam, cuius ope si voletis blogum sive diarium interretiale peculiare facillime condere valeatis. Agitur enim de instrumento utilissimo nimis cum ad quaerendas tum ad edendas doctrinas quascumque, quod vobis maximum adiutamentum sedulo commendo. Conscipite modo, cari discipuli discipulaeque, imagines has atque audaces satis nimis estote...!


Para crear vuestro blog

Aquí tenéis información, con la que podéis crear muy fácilmente, si queréis, vuestro propio blog, o diario por Internet. Un blog es un recurso utilísimo tanto para buscar como para publicar información, que yo os recomiendo sinceramente. ¡Echad un vistazo, queridos alumnos y alumnas, a estas imágenes, y animáos!



Tutorial de Blogger


sábado, 3 de octubre de 2009

Salvete novi discipuli discipulaeque!

Iam novum studiorum spatium adest, omnes ergo novos discipulos discipulasque toto corde salutare iubeo, atque spero fore ut pulcherrimam faustissimamque viam ad veram Latinae linguae notitiam ducentem ingrediamini, quod non sine maximo vestri magistri gaudio fieri poterit.

En aspicite in praesentia imagines nonnullas ad Romanam geographiam historiamque quae pertinent. Placeant vobis!

Ya está aquí el nuevo curso: saludo con todo cariño a los nuevos alumnos y alumnas, y espero que recorraís un hermoso camino hacia el conocimiento de la lengua latina. Mucho me alegreré de ello.

Mirad por ahora algunas imágenes sobre la geografía e historia de Roma. Espero que os gusten










Historia de Roma




Ut iam vobis dixi, FAMILIA ROMANA nostra, id est eius omnia membra, quae progredientibus capitulis paulatim cognoscere poteritis, saeculo secundo post Christum natum Tusculi, Romae aliisque in locis vitam degunt. Ecce ergo imagines mirificas ad cultum et humanitatem eo tempore pertinentes, quibus vestros ante oculos eorum vita renovari possit.



Como ya os dije, nuestra FAMILIA ROMANA, todos sus integrantes, a los que podréis conocer poco a poco según se vayan sucediendo los capítulos, viven en el siglo II de nuestra era en Túsculo, Roma y otros lugares. Aquí tenéis algunas magníficas imágenes sobre la cultura y vida de la época, con las que la realidad aquella se renueva ante vuestros ojos.

domingo, 21 de junio de 2009

De scholaris temporis fine

















Tempus irreparabile fugit...Vergilius ille aliquando dicebat. Iam ad finem cursus nostri pervenimus, amici amicaeque, isque finis duplici facie semper praeditus videtur: partim magno cum gaudio eum celebramus, quia terminum laboris necnon initium iustissimi otii nuntiat, partim autem discessionem amicorum carissimarumque rerum significat, quod aliquantulum aegre ferimus. Sed res ita se habet: vobis ob optimum studium vestrum gratulor atque faustas pulcherrimasque aestivas ferias degatis exopto!

Fabulas mythologicas Latine scriptas aliaque varia documenta vobis do, quae is in spatiis vacuis aestivi temporis, quae nunquam desunt, legere bene poteritis. Nolite insuper diem quemquam pagina ulla Latine sive lecta sive enuntiata praetermittere! Pro comperto tenete linguas simillimas statuis Daedali esse, quas graciles et fragiles nullo labore impedimentoque adhibito advolare et evanescere videmus...! Ne breve per aestivum tempus ignaviae nimiae causa id quod magno labore adempti estis perdatis!

Ecce nostrum postremum photographema hodiernum.


In proximum, amici omnes!

lunes, 8 de junio de 2009

De capitulis XIII et XIV recensendis

His exhibitionibus vos omnes bene recensere duo ultima capitula posse credo. Quas ab amico meo Iacobo accepi. Gratias permultas tibi ago, Iacobe!




sábado, 6 de junio de 2009

De capitulo XIV deque Latino participio

Ut bene scitis, lingua Latina variis de rebus a nostra lingua vernacula differt, quarum in numero duae speciatim nunc temporis computari debent:
  • usu minimarum particularum ad nova argumenta transferenda, exempli gratia: duo filii Iulio sunt, quorum alter valet, alter AVTEM aegrotat.
  • usu praesertim participii, qua re Graeci eminebant multo magis quam Romani. Hac est causa, inter alias, cur linguae Graeca et Latina flexibiliores et ductiliores quam nostra ipsa fiant.

Videte ergo discipuli discipulaeque eius participii exempla nonnulla atque respicite quam facillima usu participia sint, praeter multorum opinionem...






De Latino participio




Capítulo XIV: el participio latino

Como sabéis, la lengua latina se diferencia de la nuestra castellana en varias cosas, entre las cuales dos pueden ser ahora señaladas:

  • en el uso de pequeñas partículas, para indicar transición de ideas, como por ejemplo en la frase: Duo filii Iulio sunt, quorum alter valet, alter AVTEM aegrotat.
  • en el empleo, sobre todo, del participio, en el que los griegos destacaban mucho más aún que los romanos. Este es el motivo, entre otros, de que la lengua griega y latina resulten mucho más flexibles y maleables que la nuestra propia.

Mirad, queridos alumnos y alumnas, algunos ejemplos del participio, y observad atentamente que, contra lo que muchos opinan, son muy fáciles de utilizar.

domingo, 17 de mayo de 2009

viernes, 1 de mayo de 2009

De Romano exercitu nonnulla alia

Die 10 mensis Iunii anno 2005 Legio VIIII Hispana illa, quae Tarracone plerumque versatur, Legionem nostrum oppidum visitavit. Causa eius visitationis periusta fuisse videtur: nam hoc die Natalicia Aquilarum ad Legionem VII Geminam Piam Felicem quod attinet quotannis celebratur.
Notandum enim est urbem quam dicunt Legionem -fama fert- originem ab illa Legione VII trahere, quod commentitium quod sit plurimos per annos falso viguerit. Legio VI autem, cognomine Victrix, eiusque prima castra neque VII illa revera fundamenta ea iecerunt, quae temporis decursu atque omnibus in Romano Imperio tandem aliquando eversis Legionem urbem produxerint.

Quae optima fuit occasio ut nonnullas mirificas imagines ceperim, quas nunc, deterrimae quae sint, vobis causa exercitus Romanorum commentandi libenter offero.













Más cosas sobre el ejército romano

El día 10 de junio del año 2005 la Legio VIIII Hispana, que habitualmente se desenvuelve en Tarragona, visitó nuestra ciudad de León. Y ello por un excelente motivo: pues ese día se celebra cada año el Natalicio de las Águilas de la Legión VII Gémina Pía Felix. Es de saber que la ciudad de León, según creen algunos, tomó origen de aquella Legión VII, lo cual, falso como es, se tomó por cierto durante muchos años. Pues, en verdad, fue la Legión VI Victrix y su primer campamento quienes pusieron los fundamentos de lo que, con el paso del tiempo y tras la ruina total del Imperio Romano, llegó a ser la León actual.
Fue buena ocasión aquella, por tanto, para tomar unas curiosas imágenes, que, aunque sean bastante malas, os ofrezco ahora con mucho gusto, a propósito de nuestro tema del ejército romano.

miércoles, 29 de abril de 2009

De Romano exercitu

In capitulo XII libri, cui titulus FAMILIA ROMANA, ut bene scitis, quicquam narratur de quodam Aemilio. Quis enim Aemilius iste est? Frater nempe Aemiliae, is qui Germanis in terris militat multis ornatus armis. Et de armis eis nonnulla alia vobis trado. Ecce ea sive imaginum sive parvarum pellicularum ope inducta.














lunes, 27 de abril de 2009

De conventu Ursone nuper habito

Iam Ursone rediimus, ubi multos amicos amicasque, quorum alios iam notos alios adhuc ignotos, conveni necnon meam in consuetudinem accepi. De omnibus eis a me visis auditisque, quid tandem vobis dicam? Quid de Aloisio illo, quem Ciceronem redivivum multi habent, neque inmerito? Quid de conventibus illis a tantis talibusque sodalibus mirificis in locis institutis? Quid tandem de Antonio Aemilioque illis, quorum ope maximaque cura adhibita omnia ita pulcherrime evaserint? Nihil enim aliud nisi illud, quod maximas mihi gratias agendas esse puto, qui talia participare necnon gaudere aliquando valuerim.

In proximum annum omnes quam optime valeatis, amici amicaeque...!

domingo, 26 de abril de 2009

In memoriam



Antonius Pereira, is qui eximius vir litterisque totus dicatus fuit, heri modo mane diem suum infeliciter obiit.


Natus erat in oppido Villafranca, quod ad regionem Bergidam pertinet, die 13 mensis Junii anni 1923, quadraginta autem annis nuperrime aetatis suae impletis Legionem domicilium transtulit, ubi plerumque habitabat tempore aestivo praesertim.


Scriptor fuit sive prosario sive poetico stilo satis versutus, plurimis praemiis, iisque maximi ponderis, valde honoratus, quorum in numero illud anno 1999, cui titulus Castellanarum necnon Legionensium Litterarum praemium, acceptum maxime cupiendum est.


Requiescas Antoni in pace atque accipe libenter munus hoc nostrum, minimum quod sit, humanitatis atque callidissimi calami tui causa quod bene mereris.


In memoriam

Antonio Pereira, hombre excelente, entregado por completo como fue a la literatura, murió, desgracidamente, ayer por la mañana. Había nacido en la ciudad de Villafranca, perteneciente a la región del Bierzo, el día 13 de junio de 1923, y nada más cumplir sus cuarenta años, trasladó su domicilio a León, donde residía habitualmente, durante el verano sobre todo.
Fue escritor dotado de ingenioso estilo, tanto en prosa como en verso, que recibió numerosos galardones, de gran importancia, entre los cuales destaca el Premio de las Letras Castellanas y Leonesas, obtenido el año 1999.

Descansa en paz, querido Antonio, y recibe este pequeño homenaje, que aunque insignificante, mereces sobradamente por tu calidad humana y tu talentosa pluma.

viernes, 10 de abril de 2009

De ultimo scholaris spatii tempore...











Tempus irreparabile fugit...

Vergilio illo poeta loquente et Salvatore Dali
pingente: novum enim tempus scholaris hodierni spatii advenit, idque ultimum anni, quod occasio optima sive ad vetera menda corrigenda sive ad secundas res confirmandas esse videtur.

Multum exopto vos omnes felices iucundasque ferias Paschales degisse. Agite ergo, cari discipuli discipulaeque, ponite nunciam alii tunicas eas, quas induti pompas religiosas nuper instituistis, ponite alii photographemata mnemosynaque peregrinationis istius quam fecistis, ponite tandem quaecumque manibus gesseritis, atque antennas denuo tendite, vela ventis date, manus ad remos apponite! Iam venti secundi flant, quorum auxilio portus petendus est...!






lunes, 30 de marzo de 2009

De rebus nostris nonnulla dicuntur...



In ephemeride quadam nostra in urbe cottidie in lucem edita, cui titulus La Crónica, apparuit modo symbola necnon percontatio ea, quam nunc vobis trado hoc uno consilio declarato, ut omnes intellegere et recognoscere valeatis nostram methodum illam Orbergianam, quam maxima cura intentioneque nostris in scholis persequimur ne dicam optimam, dicam saltem aptissimam ad Latinam linguam discendam docendamque esse videri.
Pergite ergo, cari discipuli discipulaeque, ea uti, et quotienscumque potestis Latine loqui colloqui scribere temptate...!


Lingua Latina




Algo se cuenta sobre nosotros...

En el periódico publicado diariamemte en nuestra ciudad llamado La Crónica se publicó recientemente un artículo y entrevista, que ahora os presento con un único propósito, para que podáis entender y reconocer que el método Orberg, que procuramos seguir en nuestras clases, no vamos a decir que sea el mejor, pero sí al menos una metodología muy apropiada para aprender y enseñar la lengua latina.

¡Continuad por tanto, queridos alumnos y alumnas, utilizándolo e intentad hablar, dialogar y escribir en latín siempre que podáis!.

domingo, 22 de marzo de 2009

De vere nuperrime iam pervento

Heri, die nempe 21 mensis Martii, tandem aliquando ver ad nos pervenit. Quod non sine magno gaudio factum est, quia sive iuvenes sive provectae aetatis homines tantis talibusque frigoribus adhuc passis calorem necnon splendentem solem valde desiderabamus.


Ver enim statio ea est, cui ut aiunt vitam quamlibet renasci contigit atque amorem omnem sagittas suas ita acuere, ut flores fructus ubertatem quocumque oculos verteris cerneres...





Novistisne vos pictorem notissimum illum nomine Botticelli? Cuius opus cui nomen De Veris ortu satis notum celebratissimumque fieri videtur. Et de Igoro Stravinsky, quid? Num opus musicum eius nomine De veris consecratione aliquando quicquam forte audivistis? Agitur enim de opere clarissimo, quod initium novae rationis artis musicae componendae non immerito putatur. Prima enim vice Lutetiae anno 1913 actum est maiore tumultu concitationeque a multis spectatoribus productis quam post hominum memoriam quisquam tradere valeret...Si quis vestrum causam rogat, ecce causa: quia auditores ei suavibus bachianis mozartianis necnon chopinianis (ut ita dicam) modulationibus persuetis, nullo modo intellegere, neque audire quidem dissonantias fere dodecaphonicas illas pati potuerunt, una quorum frequens pars saltem.

Audistisne ergo aliquando hoc opus? Sin minus, videte et audite nunc imagines eas, quas hodie vobis profero, atque nolite non novum hoc tempus pulcherrimum, ver nempe nostrum, celebrare...!

















¡Ya está aquí la primavera!

Ayer, 21 de marzo, llegó finalmente la primavera. Lo cual es causa de gran alegría, pues tanto jóvenes como mayores, después de tantos y tan rigurosos fríos como hemos padecido, echábamos en falta el calor y el solecito.

La primavera, claro, es esa estación en la que, como es sabido, renace toda vida, y el amor afila tanto sus flechas, que donde quiera que se mire se ven flores, frutos y toda clase de abundancia y fecundidad.

¿Conocéis a aquel famoso pintor llamado Sandro Botticelli? Su obra titulada El nacimiento de la primavera es muy conocida y celebrada. Y ¿qué me decís de Igor Stravinsky? ¿Habéis oído alguna vez algo de su famosa obra La consagración de la primavera? Se trata de una importantísima creación, considerada justamente como el comienzo de una nueva forma de hacer música. Se interpretó por vez primera en París el año 1913, ¡y se produjo por parte de los espectadores tal escándalo y alboroto como no recuerda nadie antes ni después! ¿Por qué?, preguntará alguien: pues porque los oyentes, acostumbrados como estaban a los suaves acordes y melodías de Bach, Mozart y Chopin, no podían soportar de ninguna manera (al menos una parte importante de ellos) aquellas disonancias casi dodecafónicas.

Bueno, ¿qué? ¿Habéis oído alguna vez esta obra? Si no es así, ved y oid ahora estas imágenes que os propongo, y no dejéis de celebrar este nuevo tiempo hermosísimo: la primavera.


jueves, 19 de marzo de 2009

De C. Iulio Caesare deque eius nece


Die 15 mensis Martii anno 44 a. C. n. grex senatorum, quorum in numero tot amici quot inimici Caesaris inesse videbantur, C.Iulium Caesarem, is qui summa honorum dignitatumque obtinere valuit, pugionibus suis occiderunt. Qua enim de causa? Ecce causa: quia ei valde timebant ne Caesare vivo imperanteque res publica et libertas ipsa plane evanesceret...Sed, ut Ronaldus Syme scriptor atque investigator eximius ille multos post annos dixit, de qua libertate agebatur? De libertate nempe paucorum hominum, eorum enim nobilium, soli qui iis temporibus imperio magistratibusque gaudere poterant. Qui autem praeter opinionem tali nece commissa nullo prosus modo rei publicae ruinam totam vitaverunt, immo nihil aliud nisi novum civile bellum attulerunt, quod finis libertatis initiumque imperii Augusti fuit.

De quibus omnibus, videte imagines eas, quas vobis propono, quarum aliae seriae, aliae non satis esse videntur... sed rideamus hercle! Hilaritas enim optima nonnunquam via intellegendi fieri creditur...!

Hoc unum vobis addo: auscultate et aspicite bene oratores duos eos, Brutum scilicet et Marcum Antonium, orationem suam ad plebem habentes. Quid enim putatis? Nonne in memoriam vestram imagines nostrorum moderatorum adveniunt, ii qui pulcherrimis verbis dictis quaecumque vel sustinere vel defendere audent...? Nihil novum re vera sub sole...
















El asesinato de Julio César


El día 15 de marzo del año 44 a.d.C. un grupo de senadores, entre los que se encontraban tanto amigos personales como enemigos de César, mataron con sus propios puñales a C. Julio César, el hombre que había conseguido llegar a la cima del poder y el dominio. ¿Por qué lo hicieron? Ved la causa: porque mucho temían que, de seguir vivo y en el ejercicio del poder, la república y la libertad se vinieran definitivamente abajo.
Pero como dijo muchos años más tarde Ronald Syme, magnífico escritor e historiador, ¿de qué libertad estamos hablando? De la libertad de unos pocos, de los nobles, los únicos que en aquellos tiempos tenían acceso al poder y a las magistraturas. En contra de lo previsto, con su crimen no consiguieron en absoluto evitar la ruína de la república, antes bien sólo atrajeron una nueva guerra civil, que supuso el fin de la libertad y el comienzo del gobierno de Augusto.

De todo lo cual os ofrezco unas imágenes, de entre las cuales unas son serias, y otras no tanto. Pero, ¡riámonos un poco! El buen humor es a veces la mejor forma de entendimiento.

Una cosa más añado: escuchad y mirad con atención a esos dos oradores, Bruto y Marco Antonio, mientras se dirigen al pueblo. ¿Qué pensáis? ¿No os recuerdan a esos políticos actuales que se atreven a defender y sostener cualquier cosa usando hermosas palabras? En verdad, nada nuevo bajo el sol...

sábado, 14 de marzo de 2009

Ludovicus Artigue de nonnullis loquitur...










Ludovicus Artigue, discipulus qui nostro in lyceo quondam fuit, notus scriptor in scriptorum sive Legionensium sive Hispanicorum ceterorum numero existimatur. Qui novissimis motus vicissitudinibus nostra in civitate eventis symbolam eam, quam vobis profero, nuperrime scripsit atque in lucem edidit. Qua in symbola earum vicissitudinum causas ne dicamus proximas, immo remotas necnon praecipuas, non satis falso, ut aiunt, invenire et existimare putat.

Et quid de vobis? Quid ipsi putatis? Ego saltem illi uni a Ludovico meo dissentio: ne magistros magistrasve heroes dicamus, dicamus potius heroes discipulos feminasque virosque eos, qui dum cum ceteris sodalibus versantur, e grege gremioque mediocritatis exire temptant...


Luis Artigue habla de algunas cosillas:

Luis Artigue
, que fue alumno de nuestro centro, es conocido escritor en el grupo de los escritores leoneses y españoles. Y ha escrito y publicado recientemente, llevado de los últimos acontecimientos ocurridos en nuestro país, el artículo que ahora os ofrezco. En el cual artículo, cree encontrar las causas no digamos próximas, sino más bien profundas y básicas, de estos hechos, y no desacertadamente, según dicen...
Y vosotros, ¿qué? ¿Qué opináis? Por mi parte al menos disiento de mi amigo Luis en esto sólo: no llamemos héroes a los profesores y profesoras, sino más bien a aquellos alumnos o alumnas que, manteniendo relaciones normales con el resto de sus compañeros, tratan de salir de la mediocridad general...

De penso hebdomadali

Pensum hebdomadale

jueves, 12 de marzo de 2009

De excursione Gigiam nuperrime facta...

Excursio Gigiam iam fuit! Neque satis male res se habuit, non est verum...? Quid de thermis putatis? Quid de Aquario? Quid praesertim de fabula plautina illa? Multos cachinnos vos dare iam vidi audivique, scelesti...!
Ecce imagines nonnullae huius diei, qui spero fore aliquantulum cordi vobis fuerit...!













La reciente excursión a Gijón

¡Ya tuvimos la excursión a Gijón! Y no lo pasamos tan mal, ¿no es verdad? ¿Qué pensáis de las termas? ¿Y del Acuario? Y, sobre todo, ¿qué os pareció la famosa comedia de Plauto? ¡Ya os ví y oí dar muchas carcajadas, bribones...!
Aquí tenéis algunas imágenes del día, que espero os haya resultado algo entrañable.

De vocabulis ad capitula I-XI quae pertinent...

Trado vobis opus quoddam, a me ipso anno superiore confectum, fere omnia praecipua vocabula ad capitula I-XI quae pertinent continens, quod spero fore magno usui vobis fiat.

Nomina Primae Declinationis





Nomina Secundae Declinationis





Nomina Tertiae Declinationis




Verba Primae Coniugationis

Verba Secundae Coniugationis




Verba Tertiae Bis Coniugationis





Verba Tertiae Coniugationis




Verba Quartae Coniugationis






Vocabulario perteneciente a los capítulos I al XI

Os entrego un trabajillo que hice el año pasado, que contiene casi todas las palabras importantes de los capítulos I al XI